Το παρών και το μέλλον της μπλε και πράσινης γραβάτας.

Παλιά ήταν οι μπλε, που για λόγους κομματικής ανάπτυξης, έβαψαν τα χέρια τους πράσινα.

Σήμερα είναι οι πράσινοι, που για λόγους ευρωπαικής επιβίωσης έβαψαν τα χέρια τους μπλε.

Ο Παπαθανασίου που είναι απο τους μπλε που έσωσαν την οικονομία, λέει πως αν η χώρα φύγει απο το ευρώ, τότε θα έρθει η εξαθλίωση. Θα έχουμε παραπέρα μειώσεις στους μισθούς και θα δημιουργηθεί κοινωνικό χάος. Ενώ τώρα τουλάχιστον, υπάρχει μέτρο στην εξαθλίωση. Πως λέμε παν μετρον άριστον; Επίσης  άλλοι της ίδιας σχολής, λένε ότι  το ότι βρισκόμαστε μέσα ευρωπαική ένωση είναι επίτευγμα της Ελλάδα και κάτι σαν ασπίδα προστασίας. Δηλαδή αλλιώς εξαθλιώνεσαι στην Ευρωπαϊκή ένωση, αλλιώς εκτός αυτής. Αλλιώς είναι να αυτοκτονείς με δραχμή, αλλιώς να αυτοκτονείς με ευρώ. Αλλιώς να πεινάς με επίτροπο αλλιώς χωρίς. Αλλιώς να πληρώνεις αυτά που δεν έχεις σε ευρώ αλλιώς μην το πληρώσεις καθόλου και βγεις απο την ασπίδα.

Ο Παπαδήμος που είναι κάτι μεταξύ μπλε και πράσινου και κουβαλάει πάντα υπνόσακο στις διαλέξεις του, κατέβηκε στην Κύπρο. Ξετύλιξε και στην κυπριακή βουλή την βαθυστόχαστη ρητορική του, με το ξεσηκωτικό, γεμάτο πάθος λόγο του. Οι κύπριοι αδελφοί βουλευτές ΄΄ επελάθηκαν ΄΄από την ένταση. Κάποιος που το βράδυ δεν είχε κοιμηθεί καλά, πίστεψε ότι έχανε το μυαλό του. Αντί για λέξεις, άκουγε δίευρα να πέφτουν στο πάτωμα καθώς μιλούσε.

Πήγε στον τύμβο της Μακεδονίτισσας και στα'' φυλακισμένα μνήματα'', εκεί που οι άγγλοι έθαβαν τους απαγχονισμένους κύπριους. Σύντομα θα εγκαινιαστεί και στην Ελλάδα αντίστοιχος χώρος που θα λέγεται ''τα πτωχευμένα μνήματα''μιας και το πρόγραμμα προσαρμογής του Ευρωθεού θάβει με αντίστοιχη επιτυχία τους πτωχευμένους έλληνες.

Από΄την άλλη, ο μεγάλος αναλυτής και ποτέ πρώην υπουργός Παπουτσής, έδωσε μία διαφορετική διάσταση του ξύλου απο τα ΜΑΤ. Μιλώντας στο ραδιόφωνο, χαρακτήρισε την γκλοπιά στο κεφάλι του φωτορεπόρτερ, ως μεμονωμένο γεγονός. Μόνο ένας πήγε στο νοσοκομείο αυτή τη φορά και όντως δεν πέθανε κανείς. Δίκιο είχε και καλά τα έλεγε. Δηλαδή θα μπορούσε να πει περισσότερα αν είχε εικόνα, αλλά δυστυχώς απο τότε που έφυγε απο το υπουργείου προστασίας του οπλίτη (με αναγραμματισμό), του πήραν και την LCD και τα γυαλιά μυωπίας αλλά δυστυχώς και τη μνήμη πρίν της 12ης Φεβρουαρίου.

Έθιξε και το θέμα της αυτοκτονίας του Δημήτρη Χριστούλα. Δεν μπορούμε λέει, να τα ρίξουμε όλα στην οικονομική κρίση και το θέμα χρήζει περαιτέρω επιστημονικής έρευνας. Αν λάβουμε υπόψη ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος εκλέγεται επί δεκαετίες και υπάρχει περίπτωση να επανεκλεγεί, τότε όντως η όλη κατάσταση χρίζει επειγόντως επιστημονικής έρευνας και μάλιστα ψυχιατρικής.

Τελικά το ΔΝΤ προέβει και σε μια βαρυσήμαντη παρέμβαση σύμφωνο πάντα με την βασική του αρχή, ότι δεν παρεμβαίνει ποτέ στα εσωτερικά των χωρών. Οι εκλογές λέει στην Ελλάδα, απειλούν τη σταθερότητα του προγράμματος που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση. Ναι είναι αλήθεια ότι η δημοκρατία είναι πολύ ανησυχητική, όταν εφαρμόζεις κάτι παρά τη θέλησή της. Και στην Ελλάδα σίγουρα δεν έχουμε δημοκρατία αλλά, προγραμματοκρατία.

Είναι ωραίο να βλέπουμε δημοσκοπήσεις κονσέρβα, αλλά είναι είναι άχαρο να κονσερβάρουμε τις απαντήσεις των ερωτηθέντων. Αυτές που βγαίνουν με τις πίττες και  τα κομμάτια μοιάζουν περισσότερο με συνταγή γλυκού του Παρλιάρου.

Ένα είναι σίγουρο επίσης. Πως, όσοι έχουν μάθει να ελπίζουν σε μια διαφορετική και καλύτερη πραγματικότητα, θα πρέπει να μάθουν και σύντομα μάλιστα, να αγνοούν αυτούς που δεν θέλουν να την καταλάβουν όντας ευχαριστημένοι με την υπάρχουσα.

Σκυταλοδρομικές Παπαρολογίες

Ο Μπάμπης είναι πονηρός και φοράει γυαλιά μυωπίας και το παίζει ότι ξέρει οικονομικά.

ξυπνάει το πρωί και ανοίγει το ραδιόφωνο που παίζει την Πρωτοψάλτη αλλά δεν είναι ο σταθμός που δουλεύει και γι αυτό

Αλλάζει σταθμό

Ακούει τον Πορτοσάλτε η ώρα 7 το πρωί να σαλτάρει με το σουλατσαδόρικο δικομματικό σύστημα στον οικολογικό  ΣΚΑΙ .

Το ΣΚΑΙ, σκάει απο την αγωνία του να βοηθήσει τον φτωχό πληγμένο απο την τραπεζική κρίση αλλά κριτικάρει κάθε επιχείρημα ότι γίνεται κάτι διαφορετικό απο το να εξακολουθεί να είναι πληγμένος ο φτωχός και ποτέ χαμένος αυτός που δημιούργησε την κρίση.

Η κρίση είναι το μοναδικό κοινωνικό αγαθό που δίνεται απλόχερα σε όλον τον λαό.

Ο Λαός δεν θέλει Λάος αλλά το Λάος προσπαθεί να λέγεται λαός και γι αυτό τον λόγο υπάρχει σύγχυση όταν ο πρόεδρος Καρατζαφέρης απευθύνεται σε στελέχη του ΛΑΟΣ. Είναι ο Λαός που τον ακούει ή απλά το Λάος έχασε τη φωνή του Λαού μαζί με τον Άδωνη;

Ο Άδωνης κοιτά σα γνήσιος Άδωνης τον εαυτό του καθημερινά. Μόνο που δεν χρειάζεται καθρέπτη αρκεί να έχει τηλεόραση.

Η τηλεόραση που άρχισε να λεπταίνει γιατί δεν σταμάτησε την χρόνια εξωφρενική δίαιτα ποιότητας και δημοκρατίας.

Η έννοια της δημοκρατίας έχει αντιστραφεί. Δεν είναι ο δήμος που κρατά τα ηνία αλλά το κράτος που κρατά το δήμο δήμιο, διαμέσω του Λουκά.

Ο Λουκάς δεν ήθελε τη Λούκα και αποφεύγει σα διάολος το Θεό της Λουκά και τους παπάδες ,τρώει το φαγητό των αστέγων και ευχαριστεί τους Έλληνες για τις θυσίες τους δίνοντας τους ένα ακόμα λουκάνικο διαρκείας χωρίς σως.

Γιατί η σως δεν πρόκειται να μας σώσει απο τους σωτηρεσ μας. 

Η δίνη και το αντεπιχείρημα της έλλειψης επιχειρημάτων.

Είναι ευρέως διαδεδομένη η μέθοδος του φόβου στη χειραγώγηση των μαζών. Το κολπάκι είναι εξωφρενικά απλό τόσο που μπορεί να εξοργίσει, αρκεί να το αντιληφθείς.

Οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών είναι χαρακτηριστικές. Ή Ευρώπη ή χάος μας λένε οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων της προσωρινά μόνιμης συμπολίτευσης, ή Ευρώ ή καταστροφή μας είπε και ο πλούσιος εκπρόσωπος των πλουσίων που επιθυμούν να παραμείνουν πλούσιοι και ας γίνουν οι άλλοι φτωχότεροι αρκεί να μην είναι οι ίδιοι. Ποιο είναι το επιχείρημα; Παλιότερα ήταν ότι θα γίνουμε Αλβανία, ή Βουλγαρία αν βγούμε από την Ευρώπη. Τώρα που το σενάριο της παραμονής της Ευρώπης μας οδηγεί εκεί έτσι και αλλιώς, η Αλβανία μετατράπηκε.. σε χάος. Και όταν το χάος στην αγορά εργασίας θα εφαρμοστεί έτσι και αλλιώς το χάος θα μετατραπεί σε κόλαση και η κόλαση σε μαύρο σκοτάδι. Μοιάζει σα να έχουμε μπει σε μία δίνη που οδηγεί στο άγνωστο και οι βασικοί οδηγητές της να έχουν ως μοναδικό στόχο να την διατηρούν, προβάλλοντας ως επιχείρημα την υπόθεση, ότι οποιοδήποτε άλλο αντεπιχείρημα είναι ένας βούλιακας αειθαλής που θα καταβαραθρώσει τα πάντα ως μια ατομική βόμβα, αλλά θα είναι διαφορετικός και πολύ χειρότερος από τον βούλιακα ήδη είμαστε. Λες και εκατοντάδες χώρες ανα τον κόσμο που διατηρούν την αυτονομία τους με δικό τους νόμισμα είναι εξαφανισμένες. Λες και η Ελλάδα με την 3000 χρόνων ιστορία της μας έχει διδάξει ότι ο συνασπισμός με οποιοδήποτε κόστος είναι η μόνη λύση.

Η Ευρώπη τελικά ξεπέρασε και την ίδια την ύπαρξη της ζωής. Η ζωή έχει γίνει μια μινιατούρα του Ευρώ. Το ίδιο και μέλλον το παρελθόν και των παρών των ανθρώπων κάθε ηλικίας. Και όλα αυτά με το διαολικό πρόσχημα ότι πάντα η διαφορετική κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη.

Προχθές ο οξυδερκείς κυβερνητικός εκπρόσωπος με το αντάρτικο μουστάκι σε άμεση αντίφαση με το δουλικό του βλέμμα και τα χωρίς στοιχειώδη λογική λεγόμενά του, δήλωσε με περηφάνια ανθελληνική και φιλοευρωπαϊκή έπαρση, ότι ακόμα και χρειαστεί ο μισθός θα πέσει περισσότερο, γιατί θα πρέπει να έχουν λόγο κάποιοι φραγκοφονιάδες επενδυτές, να έρθουν και να κάνουν τον παρηκμασμένο ελληνικό λαό, δούλο του με 400 ευρώ μηνιαίο μισθό. Και βέβαια δε συζητάμε να μειωθούν πχ οι φόροι στη βενζίνη γιατί ο δουλοπάροικος δεν χρειάζεται αυτοκίνητο, ούτε φυσικά να παρθούν μέτρα να πέσουν οι τιμές σε βασικά τουλάχιστον ήδη , τρόφιμα , πετρέλαιο κτλ, γιατί εκεί αποφασίζει η αγορά, δηλαδή κάποια μεγαλοκαρτέλ που φέρνουν κονσέρβες απέξω και τα πουλάνε σε τιμή φρέσκιας τσιπούρας. Το αυτοκίνητο το σκλαβάκι τι να το κάνει; Αρκεί να χρησιμοποιεί τα μέσα μεταφοράς για να πάει στο σκλαβοπάζαρο της εργασίας του και να τρώει ένα ξεροκόμματο για να επιβιώσει. Το πετρέλαιο και η θέρμανση είναι περιττές πολυτέλειες για τους δούλους. Η διασκέδαση είναι μόνο για τα μεγαλοστελέχη τραπεζών.  Οι τράπεζες να είναι καλά. Και να έχετε υπόψη. Ότιδήποτε άλλο θα ήταν χειρότερο.

Ένα μικρό σχόλιο απο κάποιον που μεγάλωσε με τηλεόραση.

Δεν υπάρχουν λογικές που να εχουν τη δυνατότητα να εκλογικεύουν το παράλογο. Υπάρχουν όμως τρόποι να παρουσιαστεί η έλλειψη επιχειρημάτων ως λογικός μονόδρομος και παράλογοι όσοι δεν τον αποδέχονται.



Ο κόσμος έχει επιλέξει να βγει απο τη σφηκοφωλιά του, έχοντας αντίμαχο την προπαγάνδα του βασικού μέσου ενημέρωσης, το οποίο χωρίς επιχειρήματα, εκμαυλίζει κάθε περιθώριο ελπίδας του διαφορετικού διαμέσω της σταθερότητας του μίζερου και αναποτελεσματικού ίδιου.



Η τηλεόραση επιβάλλει τον φόβο προκειμένου να δαμάσει τις ανθρώπινες σκέψεις, κρατώντας τους στην ίδια επιφανειακή νωθρότητα έτσι ώστε να μπορεί να τον καθοδηγεί εγκεφαλικά και κατανωλιτκά, προς το δρόμο που χαράζει η ελίτ των ριαλιτι και της σαπουνοπερικής αερολογίας. Η τηλεόραση σε υπνωτίζει σα ψυχοτρόπαιο ναρκωτικό. Σε κάνει να ζεις μέσα απο αυτή και περιμένεις να σου πει αυτή πως να ζεις.



Φτάνει πια



Κάτω τα λαμόγια της ηδονοβλεπτικής σαθρότητας

ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ PSI (Το αποτέλεσμα μετράει)

Πάνης Αγουρίδης

Ήμουν στην Ελλάδα εργαζόμενος. Δεν μου άρεσε η δουλειά μου να σου πω βαριόμουν αρκετά. Άσε που δεν κερνούσε και καφέ η εταιρία και έπρεπε να φέρνω το δικό μου.

Κάθε πρωί ξυπνούσα στις 6,30. Πολύ βάρβαρη ώρα για να κάνεις κάτι που σιχαίνεσαι. Και χωρίς να είναι τζάμπα ο καφές. Κάθε μέρα έκανα την ίδια βαρετή διαδρομή πετυχαίνοντας κίνηση στα ίδια ακριβώς σημεία. Πάρκαρα το αυτοκίνητό στην ίδια θέση και χαιρετούσα καθημερινά με την ίδια σειρά τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους. Ήταν απέναντί μου και ο Στέλιος μεγάλος καραγκιόζης και μεγάλος βρωμιάρης εσωτερικά και εξωτερικά. Μου θύμιζε λίγο τον Άδωνι με άσπρα μαλλιά και φωνή λιγότερο σπαστική.

 Και το χειρότερο. Δεν υπήρχε ούτε μία ωραία γυναίκα στη δουλειά. Δύσκολα πράγματα. Μόνο μία ανέραστη που είχε το κούρεμα της Διαμαντοπούλου και τα χείλη της Φώφης Γεννηματά.

Δεν το άντεξα λοιπόν άλλο το 2009 με την ανακοίνωση του Καραμανλή ότι κλείνει την βουλή, αποφάσισα και εγώ να κάνω το μεγάλο βήμα και άλλαξα δουλειά. Είχα πάρει

κουράγιο λίγο νωρίτερα από όλους τους κυβερνώντες ότι η Ελλάδα έχει μία θωρακισμένη οικονομία( μας το είπε ο υπουργός με τον σκούφο αλόγου στο κεφάλι του) και έτσι δανείστηκα την πανοπλία της, φόρεσα το καλό μου κουστούμι και μετά από αρκετές συνεντεύξεις, κατέληξα σε ένα κτήριο στο κέντρο με καλοριφέρ και ερκοντίσιον.

 Εκεί, μπορούσα να ξυπνάω πιο αργά στις 7:00, άλλαξα και διαδρομή, (πλέον χρησιμοποιούσα το τραίνο), χαιρετούσα διαφορετικούς ανθρώπους , άκουγα περισσότερο τον Πορτοσάλτε να παραληρεί με σαρδάμ περισσότερα και απο τον Γιωργάκη στο ραδιόφωνο, πληρωνόμουν καλύτερα γενικά ωραία ήταν είπα στον εαυτό μου άραξε. Όταν δε βγήκε και ο Γιωργάκης και είπε <<λεφτά υπάρχουν>>  και<< όλοι μαζί στις κάλτσες>>τότε σκέφτηκα ότι έχουμε πιάσει την καλή. Θυμάμαι ότι είχα βάλει το χέρι στην τσέπη μου και μάγκωσα δύο πενηντάευρα και εκφράστηκα απόλυτα από το λόγου του αρχηγού. Φορούσα και τις καλές μου κάλτσες. Μόλις έμαθα δε ότι ό συγκεκριμένος κάνει και ποδήλατο, πήρα τα δύο πενηντάρικα και αγόρασα ένα ποδήλατο από το praktiker. Επειδή μάλιστα δεν έφταναν τα λεφτά, χρησιμοποίησα τη visa πιστωτική μου κάρτα και κάλυψα τη διαφορά.  Κρίμα που ο αρχηγός μπουρδουκλώθηκε και έσπασε ο καραγκιόζης το πόδι του και έτσι δεν μπόρεσα να κάνω επαφή ανωτέρου επιπέδου μαζί του.

Το ΔΝΤ με βρήκε σπίτι. Ήταν ωραία και η σκηνή που έδειχνε τη θάλασσα και τα σπιτάκια στο Καστελόριζο και αυτή την κακομοιριασμένη άβουλη φάτσα να διαβάζει τα λεγόμενά του. Η φαλάκρα του γυάλιζε, νομίζω εσκεμμένα, προκειμένου να μας τυφλώσει. Έλεγε λοιπόν κάτι για ότι παρέλαβε κατεστραμμένη βάρκα και καθώς πίσω του κυμάτιζε νωχελικά η θάλασσα με έπιασε ναυτία . Έλεγε επίσης ότι χάρη στο γεγονός ότι σήκωσε αυτός τα μανίκια του καταφέραμε και μπήκαμε στο ΔΝΤ. Μου φάνηκε περίεργο γιατί αυτός ο ίδιος άνθρωπός, δίχως θάλασσα πίσω του , λίγο καιρό πριν, έλεγε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσουμε τη βοήθεια του ΔΝΤ. Μάλιστα την προηγούμενη φορά, το είχε πει δίχως να διαβάζει ενώ τώρα για να μιλήσει για το πόσο προσπάθεια έκανε , έπρεπε να το διαβάσει.

Τα πρώτα μέτρα με βρήκαν σπίτι της θείας μου που είναι δημόσιος υπάλληλος. Όταν άκουσε αυτόν τον φυσικά στραβομουτσουνιασμένο υπουργό να λέει ότι θα της κόψει το δώρο Χριστουγέννων την έπιασε σύγκρυο. Κόντεψε να σπάσει την τηλεόραση και άρχισε να βωμολοχεί σα μεθυσμένος νταλικέρης σε καβγά για γκόμενα. Της είπαμε όλοι <<ψυχραιμία ρε θεία είναι για το καλό της χώρας>>.  Μας είπαν όπως ότι τα μετρά αυτά ήταν αρκετά και έτσι,  όλοι ησυχάσαμε.

Μετά ο ίδιος στραβομουτσουνιασμένος άνθρωπος μας είπε με χαρά ότι υπάρχει φώς στο τούνελ. Μάλιστα όταν το άκουσα έτυχε να είμαι στο αυτοκίνητο και να περνάω μέσα από τούνελ και ως μαγική σύμπτωση, εκείνη την ώρα που το είπε, έβγαινα και εγώ από το τούνελ. <<Καλή φάση>> είπα στον εαυτό μου <<η συγκυρία είναι τέλεια, υπάρχει φώς>>. Μετά είπαν κάτι για μεσοπρόθεσμο και ο κόσμος άρχισε να διαμαρτύρεται. Αστυνομίες, κλούβες, ΜΑΤ, ξύλο. Κάτι είπαν για έκτακτη εισφορά σε κάποιο δελτίο ειδήσεων νομίζω έκτακτο και αυτό και πως οι στόχοι έπεσαν έξω όχι επειδή απέτυχε η κυβέρνηση,αλλά επειδή λέει τα είχε κάνει χάλια η προηγούμενη κυβέρνηση. Που τη θυμήθηκαν αυτή; Το γεγονός όμως ότι ο στραβομουτσουνιασμένος γυαλακοφορεμένος υπουργός - σαΐνι λίγο καιρό πρίν έλεγε ότι είναι αστείο να μιλάμε για καινούργια μέτρα είχε ξεχαστεί από όλους. Αλλά κάτσε τώρα το σκηνικό είχε αλλάξει. Τουλάχιστον έτσι μας είπε ο υπουργός μας και έτσι για άλλη μια φορά ηρέμησα και είπα... αν είναι για το καλό της χώρας, να πληρώσω.

Μετά από λίγο καιρό, αυτός ο υπουργός αντικαταστάθηκε( ήθελε λέει να έχει χρόνο να παίζει περισσότερο τέννις) από έναν που έτυχε να τον έχω καθηγητή στο πανεπιστήμιο.

Το παλληκάρι ήταν απίστευτο τότε, στο πανεπιστήμιο. Μερικές φορές, όταν μιλούσε νόμιζες ότι θα έρθει ο Θεός να του σκουπίσει τα σάλια. Τέτοιος όγκος.. στην ομιλία ήταν υπερφυσικός.

Άκουσα μάλιστα πως όταν έγινε υπουργός οικονομικών, στην ΕΡΤ, άλλαξαν τις κάμερες σε τρισδιάστατες επειδή οι προηγούμενες, οι συμβατικές δεν χωρούσαν τον όγκο των λεγομένων του. Τώρα σε κάθε δημόσια εμφάνισή του πρέπει να πηγαίνει ένας συμβασιούχος της ΕΡΤ μαζί με τέτοια κάμερα και να τον τραβάει κατά αποκλειστικότητα στα αμφαζ πλάνα . Όταν απέλυσαν τον συμβασιούχο δημιουργήθηκε πρόβλημα, ο αντιπρόεδρος δεν μπορούσε να εμφανιστεί, κρυβόταν και έκανε εξαντλητική δίαιτα. Πρόσεχε περισσότερο αυτά που έλεγε. Όταν τον άκουσα όμως να φωνάζει στη βουλή υπέρ νέων μέτρων που θα έπλητταν όλους ως κάτι που είναι υποχρέωσή μας, στράβωσα άσχημα. Πάλι μέτρα!! Αφού μας είπαν και υποσχέθηκαν, ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Άκουσα και τον ίδιο να λέει ότι δεν θα μπει νέος φόρος και μάλιστα είναι παράλογο να συζητάμε για φόρο μέσα από τη ΔΕΗ.

Μετά πήγαν Θεσσαλονίκη. Ο αρχηγός πρωθυπουργός κρύφτηκε με το σινάφι του μέσα σε μία αίθουσα και συνεδρίαζαν ώρες ατέλειωτες. Τι διάολο έλεγαν το μάθαμε άσχημα. Είναι απαραίτητο για λόγους εθνικής ανάγκης να μπει ένας φόρος στην κτισμένη ιδιοκτησία μέσα από ...τη ΔΕΗ. Ε όχι ρε κύριε καθηγητά. Τι έλεγες πριν; Τότε με έπιασε σκοτοδίνη άνευ προηγουμένου. Λιποθύμησα. Για μήνες ολόκληρους δεν είχα επαφή με την πραγματικότητα. Όταν ξύπνησα, βρισκόμουν στο διαμέρισμά μου, τα φώτα ήταν κλειστά και το σκοτάδι πότισε την ήδη μαυρισμένη μου ψυχή. Προσπάθησα να ανοίξω το φως αλλά τίποτα. Σηκώθηκα πήγα στην πόρτα και την άνοιξα, αλλά τα άλλα διαμερίσματα είχαν ρεύμα τι είχε γίνει; Στα πόδια μου κείτονταν λογαριασμοί της ΔΕΗ. Πήγα να πάθω πάλι σκοτοδίνη όταν το είδα. 1500 το σύνολο ληγμένα και τα δύο. Μαζί βρήκα και μια επιστολή απο την εταιρία που δούλευα. Με απέλυαν λέει λόγο του ότι εξαφανίστηκα. Μάλιστα με τα καινούργια μέτρα μπορούσαν να το κάνουν και χωρίς αποζημίωση και πως μου εύχονται να είμαι καλά, αλλά όλα τα προσωπικά μου είδη κατάσχονται επειδή χάθηκα κτλ. Πως Συγκρατήθηκα από το κρύο σώμα του καλοριφέρ. Μα τί έπαθα; Πως χάθηκα έτσι; Το ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα στην εξουσία; Που θα βρω λεφτά για το πετρέλαιο ;

Άνοιξα ένα ραδιόφωνο με μπαταρίες που έχω. Άκουσα πάλι τον καθηγητή υπουργό να γελάει. <<Ζει ακόμα αυτός ;>> αναρωτήθηκα. Δεν τον έχουν περιλάβει με τις πέτρες ακόμα;>>

Είχε αλλάξει λέει και ο πρωθυπουργός. Έφυγε ο βασιλιάς των σαρδάμ και ήρθε ένας άλλος που όμως δεν ήταν βασιλιάς , αλλά ότι ναν.  Ένας κακομοίρης τραπεζίτης σα να είχε χαλασμένο τραπεζίτη με μεγάλο κομπόδεμα απο τα αφεντικά του και φωνή που θύμιζε ένα παλιό ηλεκτρονικό παιχνίδι καράτε που φαινόταν να λέει  με ευκρίνεια κάτι που κανείς δεν καταλαβαίνει. Όχι όμως επειδή δεν χρησιμοποιούσε τις κατάλληλες λέξεις αλλά επειδή η φωνή του ήταν τόσο βαρετή όσο βαρετό είναι να διαβάζεις συμβόλαιο δανείου με τράπεζα.  Δηλαδή όταν τον άκουσα να λέει ότι η χώρα τώρα πλέον μπορούσε να ελπίζει και η χώρα τώρα θα γίνει αξιόπιστη, θυμήθηκα τον προηγούμενο, που είχε πει κάτι για αξιόπουστα και γέλασα με την ψυχή μου τόσο που έχασα την ανιαρή του ομιλία.

Θρίαμβος λέει μεγάλη επιτυχία το PSI πέτυχε. Ήταν χαρούμενος και ο δημοσιογράφος. Όταν σχολίασε την επιτυχία, η ανάσα του ήταν κομμένη απο την πολύ ευτυχία. Χάρηκα και εγώ το ομολογώ. Αλλά δεν μπορούσα να γελάσω γιατί τα χείλη μου ήταν στεγνά από τη δίψα. Τότε συνειδητοποίησα και ότι δεν είχα πλέον και δόντια. Παντελώς φαφούτης. Όσο ήμουν λιπόθυμος, δεν μπόρεσα να πάω στα σκουπίδια να μαζέψω την τροφή μου. Ευτυχώς που η ΔΕΗ μου έκοψε το ρεύμα και μου ήταν αδύνατο να δω τα χάλια μου. Ήμουν μόνος, έρημος χωρίς δουλειά αλλά τουλάχιστον είχα το PSI. Άραξα ξαλαφρωμένος στην πολυθρόνα μου. Επιτέλους υπάρχει μια ελπίδα. Το PSI.